τζάμι.
Χτυπάω το κεφάλι μου στα όρια αυτού του σπιτιού. Τίποτα δεν ραγίζει, παραμόνο η μικρή ψυχή μου. Xαζεύω για λίγο έξω από το τζάμι. Τα όνειρα μου περνούν απ έξω μηχανικά. Δεν κοιτάζουν για κανένα λόγο την αυτοκαταστροφή μου. Τρομάζω.
μεγαλώνω.
Και δεν έχω καταφέρει να γίνω χελιδωνόψαρο.
απέραντο.
Μία στιγμή είναι τόσο μικρή, όσο και η αιωνιότητα του μαύρου βυθού.
λάθος.
Πήγα για αναζήτηση σπάνιων πετρωμάτων σε ένα εγκαταλελειμμένο κτίσμα, εδώ πιο κάτω. Αλλά μετά από λίγο, με κυνήγησε το κακό ψάρι. Ευτυχώς, κατάφερα να γυρίσω πίσω.