απουσία.

Μου έλειψες.
Εσύ. Μια ανέκφαστη, υδρόβια πεταλούδα. Απ αυτές που περνάνε καθημερινά από μπροστά μου πετόντας πίσω τους φυσαλίδες και ύστερα χάνονται.
Για μια στιγμή μόνο. Ένα βλέμμα. Χωρίς έκφραση.
Και δεν θα μάθω ποτέ αν σου έλειψα κι εσένα, έστω και λίγο.

Solitude,
Still with me is only you.
Solitude,
I can't stay away from you.

το πινέλο, το στυλό και το φίλμ.

Ήταν καλοί φίλοι. Πνίγηκαν σε ένα κουμπαρά και ύστερα έσπασαν με ένα μικρό ατσάλινο σφυρί. Νύχτες παραδείσιας λήθης. Σαν να μη συνέβη κάτι.
Και μετά, κλάμα μοναξιάς και ταπείνωσης ψυχικού εγωισμού. Λόγια που δεν πρέπει να κρυφτούν από κανένα. Λόγια που δεν πρέπει να ειπωθούν.
Ζείς? Ζω? Ζούνε?

κόκκινη σελήνη.

Έτσι όπως είδα το φεγγάρι απόψε τρόμαξα. Είπα να χωθώ κάτω από τα χαλίκια και να ψάξω για θησαυρό. Τρελάθηκα.